ارزیابی کیفیت زندگی در شهرهای جدید با استفاده از سنجش کیفیت ذهنی؛ مورد مطالعه: شهر جدید هشتگرد

شناساییعواملمؤثردرمیزانرضایتونارضایتیسکونتیساکنان،می­توانددرجهتتحلیلوضعموجود سکونتی،تصمیمات آینده بهمنظورارتقایسطحکیفیمحدوده­هایسکونتیافرادوجلوگیریازتکرارنواقصدرسایرمکان­ها مؤثرواقعگردد. هدفاصلی این پژوهش،شناسایی مؤلفه­های سازنده کیفیت ذهنی زندگی و سنجشکیفیتادراکیمحیطبر مبنایمیزانرضایت­مندیساکنانشهر جدید هشتگرد است. نوع تحقیق کاربردی و روش پژوهش توصیفی تحلیلی است؛ گردآوری داده­ها مبتنی بر پرسش­نامه است. مؤلفه­های سازنده کیفیت زندگی در محدوده مورد مطالعه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی در 6 عامل انتخاب که در مجموع 83/56 درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق یعنی کیفیت زندگی در بعد ذهنی را تبیین می­کند. تجزیه ­و تحلیل و سنجش شاخصه­ها نیز، با بکارگیری روش‌های آماری نظیر توزیع فراوانی، ضریب همبستگی spearman، phi، cramer,sو آزمون T تک نمونه­ای صورت گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، آزمون T تک‌نمونه‌ای میانگین 87/16، 9/15، 96/6، 47/15، 62/7 و 74/7 به ترتیب برای مؤلفه­های دسترسی به خدمات محله­ای، زیست­محیطی، حس تعلق، تسهیلات مسکن، خوانایی و امنیت نشان می­دهد که اختلاف میانگین­شان با امتیاز حد متوسط به ترتیب 13/4، ½، 04/2، 53/5، 38/1 و 26/1 است که با توجّه به سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 می‌توان این اختلاف را معنادار دانسته و چنین نتیجه‌گیری نمود که میزان رضایت شهروندان از کیفیت محیط در حد مطلوبی قرار ندارد. از سوی دیگر نتایج تحقیق نشان داد که مدت زمان سکونت، جنسیت و وضعیت تأهل برخلاف متغیرهای سن و میزان تحصیلات، از عوامل تأثیرگذار بر رضایت­مندی شهروندان بوده­اند.